Rodziny kupieckie

Zwane intelektualną i finansową elitą Ketterdamu. Najbogatsze, najbardziej wpływowe i najstarsze z nich, wchodzą w skład Rady Kupieckiej - pozostali muszą obejść się smakiem i liczyć na to, że któremuś z radnych noga się podwinie i straci majątek, a tym samym miejsce w radzie, które będzie można zająć.

Ketterdam to dom rodzin kupieckich o różnym statusie; część z nich dopiero zaczyna swoją przygodę z handlem. Inni, zwłaszcza Radni, to jednak starzy wyjadacze i nie tak łatwo ustąpią pola świeżej krwi. Każdy nowy kupiec w mieście to niebezpieczna konkurencja; zazwyczaj podchodzi się do niego wpierw ostrożnie, by ocenić, czy da się go nagiąć do własnej woli. Jeśli nie - dobrze zaznajomieni z gospodarką miasta bądź mający wtyki w gangach kupcy, prędko czynią wszystko, by wykurzyć niewygodnego gracza. Handel w tym mieście przypomina bowiem czasem partyjkę pokera o własne być albo nie być.

Rodziny radnych mogą wywodzić się od rodzin szlacheckich, ale nie jest to konieczność. Mimo to, jeżeli nie mają w swoim drzewie genealogicznym nikogo, kim należałoby się szczycić, zwykle fałszują dokumenty. Lubią, gdy otacza ich aura wyjątkowości, którą burzą nieco Mistrzowie Małej Nauki. Jak jednak wszystko w Ketterdamie, również ich da się kupić; są powodem do dumy i radości, zwłaszcza gdy przywdziewają liberię służby w kolorze domu swojego chlebodawcy.

Rodziny kupieckie dbają o swój wizerunek, często pokazując się w trakcie imprez charytatywnych, bądź mszy i aukcji w kościele handlu. Przyjęło się, że małżonki najbardziej wpływowych kupców biorą udział w comiesięcznym sprzątaniu świątyni, co ma stanowić hołd oddany ciężkiej pracy. Zazwyczaj to właściwie jedyne ich zajęcie przypominające pracę - obowiązki pań domów kupieckich nie należą bowiem do szczególnie rozbudowanych choćby z tego względu, że każdy z rodów, który tylko może sobie na to pozwolić, wynajmuje cały sztab służby. Paradoksalnie jedną z cnót, które przyświecają radnym i ich rodzinom powinna być skromność - stąd ich stroje, zwykle w stonowanych barwach - faktem jest jednak, że żony i córki kupców są znane z dbałości o swój wizerunek, często wynikającej z braku innego zajęcia. Wyższe sfery są mocno zakorzenione w patriarchalnym modelu społeczeństwa, przez co w polityce i handlu raczej nie ma miejsca dla kobiet. Trudnią się głównie sztuką, życiem towarzyskim i działalnością dobroczynną, choć każda z nich otrzymuje oczywiście stosowne wykształcenie również pod kątem ekonomicznym.

W rodzinach kupieckich ogromną wagę przywiązuje się do edukacji, która stanowi podwalinę ich dobrobytu. Preferuje się edukację domową. Podstawą dla kupców jest znajomość kilku języków w stopniu komunikatywnym, powszechne jest również skrupulatne wpojenie zasad obycia w towarzystwie, począwszy od odpowiedniej tytulatury i heraldyki, poprzez zachowanie przy stole, na tańcach właściwych dla odpowiedniego regionu kończąc. Trenuje się strzelectwo i jazdę konną, ćwiczone zwłaszcza w trakcie polowań za miastem, co stanowi jedną z ulubionych rozrywek bogaczy. Czasem praktykuje się również fechtunek, choć ma to charakter czysto rekreacyjny - w Ketterdamie pokutuje powiedzenie na strzelaninę nie przychodzi się z nożem i zdają sobie z niego sprawę również (a może przede wszystkim) najbogatsi. Kupcy często odwiedzają kasyna, ale i domy publiczne - to odbywa się w nieco większej tajemnicy; im więcej dyskrecji jest w stanie zapewnić lokal, tym sowiciej zostaje później wynagrodzony.

Normą dla najbogatszych rodzin kupieckich są małżeństwa aranżowane. Bardzo źle widziane są ożenki z osobą poniżej swojego statusu majątkowego; córki radnych są zwykle wydawane za synów radnych, bądź wżeniają się w rodziny, które do rady kandydują. Powszechne są małżeństwa z obywatelami bogatych rodów pochodzących z innych krajów, zwłaszcza, jeżeli zapewni to nowe, lukratywne interesy. Najgorzej wydawane są panny, które mają nikłe wiano - wszystkie inne przywary bledną w zestawieniu z odpowiednim usytuowaniem rodziny, z której pochodzi potencjalna kandydatka na narzeczoną.

Ważną rolę dla rodzin kupieckich odgrywają wydawane przezeń przyjęcia o różnym stopniu formalności, od kameralnych popołudniowych herbat, aż po bale charytatywne, wydawane niejednokrotnie z olbrzymim rozmachem. Bale wydaje się też z okazji zaręczyn czy ślubów, stanowią wówczas ekscytujące wydarzenie wśród członków socjety i cieszą się sporym entuzjazmem. Zaprasza się wówczas wszystkich liczących się kupców Ketterdamu i stara ich przekonać o własnym bogactwie na przeróżne sposoby; często wynajmuje się artystów z Pokrywki, którzy mają uświetnić takie wydarzenie.

UWAGA! Gracze mogą tworzyć bez ograniczeń własne rodziny kupieckie o dowolnym statusie, jednak by stworzyć rodzinę o statusie majątkowym zbliżonym do tych zasilających radę i móc ubiegać się o miejsce w niej, należy stworzyć opis rodziny według wytycznych, które odnajdziecie w poniższych opisach i wysłać ją drogą prywatnej wiadomości na konto Mistrza Gry. Administracja zastrzega sobie prawo do odrzucenia opisów nie pasujących do uniwersum. By znaleźć się w radzie, należy wpierw fabularnie doprowadzić do wyrzucenia z niej innej rodziny - to, w jaki sposób tego dokonać, pozostaje tylko w gestii kreatywności gracza.

UWAGA! Postacie z rodzin kupieckich mogą być griszami (najczęściej nieświadomymi swoich zdolności), jednak nie zdarza się to często. W danej rodzinie mogą znajdować się co najwyżej dwie takie postacie. Poszerzenie tego limitu zostanie rozważone gdy wszystkie miejsca zostaną wypełnione.