Ravka

Fjerda:

Fjerda i Ravka już od ponad stu lat znajdują się w stanie wojny. Walki to przybierają na sile, to znów wyciszają się na jakiś czas, mając charakter jedynie lokalnych potyczek. Fjerdanie wierzą, że Fałda Cienia to nieudana robota Ravczan; plugawa broń, która wymknęła im się spod kontroli. Ci drudzy z kolei upatrują się w Fałdzie winy pierwszych, choć pomiędzy jej powstaniem a wybuchem Wojen Granicznych minęło sporo lat. Wojna wpłynęła na rozwój militarny Fjerdy, która nie ustaje w staraniach, by prześcignąć Ravkę i jej griszów, paradoksalnie - przy pomocy tych samych środków, choć skrzętnie to ukrywając. Konflikt wyrósł bowiem na fundamentach obopólnej niechęci; Ravczanie uważają Fjerdan za naród zacofany, zabobonny i pogański, Fjerdanie z kolei widzieli w griszach całe zło tego świata, demony i wiedźmy: skoro zatem Ravka deklarowała się jako ich ojczyzna, nietrudno się domyślić, jaki mógł być ich pogląd na sąsiada. Dodatkową rolę odegrało osłabienie Ravki odcięciem jej od wybrzeża.

Kerch zgrabnie balansuje na granicy konfliktu pomiędzy Ravką a Fjerdą. Oficjalnie nigdy nie opowiedział się po żadnej ze stron, prawda jest jednak taka, że trwająca wojna jest dla nich tylko kolejnym lukratywnym biznesem, którym mogą napchać sobie kabzy. Fałda Cienia niemal sparaliżowała możliwości handlu z Ravką, a Kerch jako jeden z niewielu miał statki, ludzi i zasoby, by go kontynuować, nierzadko windując ceny. Ponadto wojna jest opłacalna ze względu na griszów dezerterujących w bezpieczne rejony Kerchu, prosto w sidła chciwości kupców. Przedstawiciele Rady Kupieckiej nie są nigdy pomijani, gdy przychodzi do ważniejszych uroczystości w Wielkim Pałacu; ambasadorzy Ravki są z kolei zawsze obecni w Ketterdamie, gotowi pomóc swoim rodakom, którzy znajdą schronienie w mieście.

Niegdyś te dwa państwa łączyły ścisłe stosunki handlowe, pojawienie się Fałdy Cienia przekreśliło je jednak bezpowrotnie - transport przez Fałdę okazał się zbyt kosztowny.

Ludy Suli już na zawsze będą postrzegać Ravkę jako swoją ojczyznę, nic zatem dziwnego, że część z nich postanawia wcielić się do armii, by bronić granic przed fjerdańskim najeźdźcą. Sulijczycy są w Ravce mile widziani, a choć Fałda sprawiła, że coraz ciężej im podróżować po kraju by cieszyć lokalnych mieszkańców swoimi występami, Suli nie ustają w wysiłkach, by jednak nie opuszczać jej granic.

Ravka znajduje się w stanie otwartej wojny z Shu Hanem; ich stosunki nigdy nie należały do układających się pomyślnie. Ravka jeszcze przed wybuchem Wojen Granicznych dosyć otwarcie mówiła o tym, że nie zgadza się na przedmiotowe traktowanie griszów, jednak ciężko było im podjąć stanowcze kroki, gdy handel nimi odbywał się w kuluarach. Obecnie kwestia shuhańskich eksperymentów jest kwestią otwartą, a ravkańscy żołnierze z griszackimi mocami, którzy dostaną się w niewolę wroga, zazwyczaj wolą popełnić samobójstwo.

Oficjalne stanowisko Ravki brzmi jasno: nie zgadzają się na traktowanie griszów jako narzędzi do osiągania własnych celów i apelują, by nie dawać wiary zabobonom. Mimo to, ze względu na dzielącą oba państwa odległość, na tym zwykle się kończy, a umowy handlowe są zawierane bez większych problemów.