Gangi Ketterdamu i wpływy

Przestępczość zorganizowana w Ketterdamie nie rozwinęła się z dnia na dzień; proces był długi i mozolny, a wywodził się od pojedynczych rzezimieszków, dopuszczających się oszustw i drobnych kradzieży. Z czasem zuchwałość złodziejów rosła, wprost proporcjonalnie do tego, jak bogacili się kupcy; towary najpierw ginęły detalicznie, w końcu zaczęły jednak znikać całe skrzynie. Przestępcy zrozumieli, że łączenie się w grupy da im większe możliwości.

Pierwsze dwa gangi powstały w 342 roku po powstaniu Fałdy, gdy z inicjatywy Kaelczyka Arlo Caffreya w Ketterdamie stanęło pierwsze kasyno: Szmaragdowy Pałac. Zyski przekroczyły znacznie to, co sobie Arlo zamierzył, a w wyniku niesnasek pomiędzy nim, a jego ludźmi, młody Ketterdamczyk, Gust Vonkert, zabrał ze sobą część gangu i stworzył Czarne Palce. Pozostali u boku Arlo przyjęli miano Lwów za dychę. Rozstali się w nienajlepszej atmosferze; od tamtego czasu jedni wypowiedzieli drugim wojnę i kontynuowali ją przez kilkanaście następnych lat. Stadwachta co rusz wyławiała z kanału trupy; początkowo sprawę zamiatano pod dywan, tak by opinia publiczna o niczym się nie dowiedziała. Ostatnim czego chciała Rada Kupiecka, była powszechna wiedza o rozszalałych przestępcach czyhających w ślepych uliczkach Ketterdamu.
Wraz z rozwojem Pokrywki i Baryłki, kasyna wyrastały jak grzyby po deszczu; kupcy nie mogli dłużej ignorować nowego sposobu na zyski, a choć oficjalnie kasyna i burdele nie mieszczą się w ich zeznaniach podatkowych, niełatwo się domyślić, że prędko zaczęli robić interesy z marginesem, poniekąd niechcąco umacniając jego pozycję w Ketterdamie. Obecnie gangi to jego równie nieodłączna część, co kanały. A choć od czasu do czasu znajdują sobie kozła ofiarnego, tak jak radnego Jurjena w 356 roku, którego majątek skonfiskowano za rzekome konszachty z Lwami za dychę, tak naprawdę część rodzin kupieckich pokątnie żyje z przestępcami w komitywie.

Gangi zrzeszają margines społeczny; najlepiej odnajdują się tam najbiedniejsi, szukający szybkiego zarobku. Część z członków to mniej lub bardziej legalni imigranci, każdy z własnym, unikatowym powodem dla którego przystał do mętów. Raczej rzadko wciela się do gangów pod przymusem: przyjęło się, że taki człowiek nigdy nie będzie lojalny, a w mieście, gdzie każdego da się przekupić, nielojalni ludzie to ryzykowny interes.
Wyżej postawieni członkowie są w stanie zbić całkiem dobre pieniądze; najniżsi rangą sługusy niekoniecznie, choć zawsze pozostaje pole do awansu. Gangsterzy zdają się kpić z kupców i ich obyczajów; paradoksalnie stara ich szkoła zakłada nawet pewne reguły, którymi kieruje się ulica, na przykład: pertraktacje pomiędzy gangami muszą odbywać się na neutralnym gruncie; poseł może zabrać ze sobą tylko dwóch ludzi i nikt nie może być uzbrojony. Przyjął się też zwyczaj obcinania małego palca krupierom, którzy zagarniali kruge do własnej kieszeni. Paradoksalnie przestrzega się też prawa do uczciwej konkurencji i nie wysyła się naganiaczy na teren wpływów innych gangów.

Gang, jeżeli będzie w posiadaniu odpowiedniej ilości lokali, z których czerpie wpływy, może wykupować kontrakty. Odkupowanie kontraktów ludzi nie jest obłożone żadnymi ograniczeniami, jednak kupno kontraktu griszy owszem. Na dwa lokale pracujące na gang, przysługuje prawo do wykupu jednego kontraktu griszy. Jeśli zatem we wpływach danego ugrupowania znajdują się trzy lokale, przysługuje prawo do jednego griszaickiego kontraktu; cztery lokale - dwa kontrakty, pięć lokali - dwa kontrakty, sześć - trzy.
Jednocześnie informujemy, że Mistrzowie Małej Nauki mogą dołączyć do gangu tylko fabularnie i muszą mieć ku temu wyraźny powód. W tekście źródłowym gangi były przedmiotem sporów ludzi i chcielibyśmy, żeby w miarę  możliwości tak pozostało. Zbyt duża liczba griszów w ich szeregach zaburzy pierwotne założenia fabularne.

Poszerzanie wpływów na inne lokale musi odbyć się fabularnie. Choć nie jest zmechanizowane, należy podjąć założone odgórnie kroki. Nie wystarczy napisać, że postać otrzymała lokal czy pieniądze w spadku - wpierw trzeba pozyskać środki na rozkręcenie biznesu. Może się to odbyć poprzez darowiznę, pożyczkę lub kradzież od postaci lub postaci NPC o statusie majątkowym bogaty lub zamożny. Po zgłoszeniu, że podobna sesja ma miejsce, MG wejdzie do tematu i poda progi powodzenia. W zależności od okoliczności, inne umiejętności postaci mogą okazać się kluczowe, dlatego warto to dobrze przemyśleć. Kolejna sesja powinna dotyczyć znalezienia i oględzin lokalu, a także jego ewentualnego zakupu. Następnie przynajmniej dwóch członków powinno poprowadzić dwie niezależne sesje, których tłem i istotą będzie przygotowywanie wykupionego miejsca. Ostatnim krokiem jest sesja na otwarcie nowego przybytku. W sumie gracze muszą zatem napisać około pięciu sesji fabularnych.

Przejmowanie istniejącego lokalu odbywa się na podobnej zasadzie i wymagać będzie ingerencji Mistrza Gry. Gracze chcący się podjąć takiego zadania są proszeni o zgłoszenie drogą PW na konto Mistrza Gry.

Krzyżyk przy nazwie ugrupowania oznacza, że na ten moment dołączenie z poziomu karty postaci nie jest możliwe, o ile postać nie jest tworzona z poszukiwań innego gracza.

Nic nie stoi na przeszkodzie, by gracze tworzyli własne ugrupowania na fabule. Jedynym kryterium koniecznym do spełnienia, jest zdobycie przynajmniej jednego lokalu, z którego gang będzie czerpał wpływy według instrukcji podanych powyżej.

Czarne Palce

Lwy za dychę

Szumowiny (X)